با افزایش شهرنشینی شاهد رشد سریعالسیر مجتمع مسکونی در شهرها بودهایم که هرروزه نیز بر تعداد آنها افزوده میشود. با توجه به اینکه هر سبکی از زندگی قوانین و شرایط مختص به خود را دارد اساسنامه آپارتمان و تعیین هزینههای مشترک نیز ضروری است.
اگرچه مردم به این تغییر سبک زندگی روی خوش نشان داده و شتابزده به سمت زندگی در این نمونه از مجتمع مسکونی روی آوردند اما متأسفانه شناخت اجتماعیشان در مورد این نوع زندگی و اطلاعاتشان در مورد چندوچون زندگی در این اماکن رشد بسیار ناچیزی داشته از این رو مشکلاتی را برای آنها در ساختمانها ایجاد کرده است.
قانون تملک آپارتمانها و آییننامه مربوط به آن که توسط مؤسسات حقوقی به تصویب میرسد میتواند راهنمای خوبی برای شناخت فرهنگ آپارتماننشینی و بهبود زندگی در این نمونه از مجتمع مسکونی باشد.
هر آپارتمان با توجه به قوانین تملک و آییننامهی مربوطه دارای اساسنامه آپارتمان است که اغلب توسط یک فرد حقوقی و بهصورت اختصاصی برای آن مجتمع مسکونی نوشته میشود. منظور از اساسنامه آپارتمان مقررات و یا قراردادی است که جهت تنظیم روال کاری یک جمعیت مقرر و تعیین میگردد. درواقع در اساسنامه آپارتمان فرهنگ زندگی در این مجتمع مسکونی شرح دادهشده و وظایف هر یک از اعضا ازجمله مالک، مستأجر، مجامع عمومی، مدیر، نحوه انتخاب هیئتمدیره، وظایف بازرسان و تمامی مباحث مربوط به آپارتماننشینی در آن ذکر خواهد شد.
بهطور مثال اولین آییننامه تملک آپارتمانها به مدیریت ساختمان برمیگردد. درصورتیکه بیش از سه واحد آپارتمانی در ساختمان حضور داشته باشد باید مجمع عمومی مالکان تشکیلشده و یک یا چند مدیر برای آپارتمان تعیین گردد.
مدیر ساختمان معمولاً برای دو سال انتخابشده که میتواند از اعضای ساکن در ساختمان و یا خارج از آن تعیین گردد. در اساسنامه آپارتمان در مورد جلسات عمومی ساختمان، قسمتهای اختصاصی و اشتراکی این مجتمع مسکونی، هزینههای مشترک و یا شرایطی برای تغییر اساسنامه نیز ذکر خواهد شد.